मराठी भाषा
रिटायर्ड आणि क्वारंटाईन यांचा मिलाफ म्हणजे काहीतरी जगावेगळं.
आपल्या मराठीत असे काही शब्द आहेत ज्यांचा साधारणपणे अर्थ तोच असतो पण तरीही ते वेगळा अर्थ सांगून जातात.
*रस्ता - मार्ग.*
जो कसाही जाऊ शकतो तो रस्ता.
जो ध्येयाकडे नेतो तो मार्ग.
*खरं - सत्य.*
नेहमी खरं बोलावं हा उपदेश.
सत्य म्हणजे सोबत पुरावा जोडावा लागतो.
*घसरडं - निसरडं.*
पडून झालं की घसरडं.
सावरता येतं ते निसरडं.
*अंधार - काळोख.*
विद्युत पुरवठा खंडीत झाला की होतो तो अंधार.
निसर्गात जाणवतो तो काळोख.
*पडणं - धडपडणं.*
पडणं हे अनिवार्य.
धडपडणं हे कदाचित सावरणं.
*पाहणं - बघणं.*
आपण स्वत:हून पाहतो.
दुसऱ्यानं सांगितल्यावर होतं ते बघणं.
*पळणं - धावणं.*
पाकीटमार काम झाल्यावर जे करतो ते पळणं.
ट्रेन पकडतांना आपण जे करतो ते धावणं.
*झाडं - वृक्ष.*
जे माणसांकडून लावलं जातं ते झाडं.
जो आधीपासूनच असतो तो वृक्ष.
*खेळणं - बागडणं.*
जे नियमानं बांधलेलं असतं ते खेळणं.
जे मुक्त असतं ते बागडणं.
*ढग - मेघ.*
जे वाऱ्याने ढकलले जातात ते ढग.
जे नक्की बरसतात ते मेघ.
*रिकामा - मोकळा.*
वेळ जो दुसऱ्याकडे असतो तो रिकामा.
आपल्याकडे असतो तो मोकळा वेळ.
*निवांत - शांत.*
कष्ट केल्या नंतर मिळतो तो निवांतपणा.
काहीच न करता बसून मिळतो तो शांतपणा.
*आवाज - नाद.*
जो आपल्या चालण्यानं होतो तो आवाज.
जो मोराच्या चालण्यानं होतो तो नाद.
*झोका - हिंदोळा.*
जो आपला नंबर बागेत कधी लागेल याची वाट पाहायला लावतो तो झोका.
जो मुक्तपणे झाडांमधून खेळता येतो तो हिंदोळा.
*स्मितं - हसणं.*
मनात एखादी गोड आठवण आली की जे दिसतं ते स्मित.
जे लोकां समोर दाखवावं लागतं ते हसणं.
*अतिथी - पाहुणा.*
जो यावा यावा असा वाटतो तो अतिथी.
जो आला की कधी जाईल असं मनात येतं तो पाहुणा.
*घोटाळा - भानगड.*
जो अचानक नकळत होतो तो घोटाळा.
जी नियोजनबद्ध पद्धतीने होते ती भानगड.
पुंना भेटूया
धन्यवाद
